زمین آنقدرها هم قابل سکونت نیست! ، تغییر مدار مشتری به نفع ما است یا به ضررمان؟
به گزارش وبلاگ شماره 3443، هنگامی که ما در پی سیارات قابل سکونت فراتر از گوشه کهکشان خود هستیم، اغلب از زمین به عنوان الگوی عالی و ایده آل یاد می کنیم، اما یک مطالعه نو نشان داده است که زمین به میزان ای که باید، قابل سکونت نیست.
به گزارش وبلاگ شماره 3443 و به نقل از ساینس آلرت، در واقع، اگر مدار مشتری اندکی تغییر کند، این امکان وجود دارد که زمین حتی قابل زندگی تر گردد.
این یک مطالعه مهم است، زیرا قطعات و اجزای متحرک زیادی در منظومه شمسی وجود دارد و فهمیدن اینکه کدام یک به قابلیت سکونت زمین یاری می نمایند، بسیار سخت است.
بعلاوه می تواند به ما یاری کند تا بهتر بفهمیم چه چیزی یک دنیا قابل سکونت را قابل سکونت نموده است.
پم وروورت دانشمند سیاره شناسی از دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید، می گوید: اگر موقعیت مشتری ثابت بماند، اما شکل مدار آن تغییر کند، در واقع می تواند قابلیت سکونت زمین را افزایش دهد. بسیاری متقاعد شده اند که زمین مظهر یک سیاره قابل سکونت است و هر تغییری در مدار مشتری که سیاره عظیمی است، تنها می تواند برای زمین بد باشد. ما نشان می دهیم که هر دو فرض اشتباه است.
نتایج بعلاوه پیامدهایی برای جستجوی دنیا های قابل سکونت در خارج از منظومه شمسی، با ارائه مجموعه ای از پارامترهای تازه که می توان با آن قابلیت سکونت بالقوه را ارزیابی کرد، دارد.
اگرچه ما در حال حاضر هیچ ابزاری نداریم که بتواند به طور قطعی قابلیت سکونت بودن یک سیاره فراخورشیدی (سیاراتی را که به دور ستارگان خارج از منظومه شمسی می چرخند) را بسنجد، اما دانشمندان جمعیتی از دنیا ها را جمع آوری نموده اند که ما باید بر اساس چندین ویژگی به آنها نگاه دقیق تری داشته باشیم.
اولین مورد، جایی است که سیاره فراخورشیدی نسبت به ستاره میزبان خود واقع شده است. نباید فاصله اش آنقدر نزدیک باشد که آب مایع سطحی تبخیر گردد و نه آنقدر دور باشد که یخ بزند.
دومی میزان و جرم سیاره فراخورشیدی است. آیا محتمل است سنگی باشد، مانند زمین، زهره یا مریخ؟ یا گازی باشد مانند مشتری، زحل یا اورانوس؟
به طور فزاینده ای به نظر می رسد که یک غول گازی مشابه مشتری در همان منظومه ممکن است شاخص خوبی برای قابلیت سکونت باشد، اما به نظر می رسد که در این زمینه احتیاط هایی وجود دارد.
در سال 2019، تیم بین المللی محققان مطالعه ای را منتشر کردند که در آن بر اساس شبیه سازی ها نشان داده شد که تغییر مدار مشتری می تواند به سرعت کل منظومه شمسی را ناپایدار کند.
اکنون شبیه سازی های بیشتر نشان داده اند که این می تواند برعکس باشد و به کاهش دامنه مدارهای غول گازی که به سکونت پذیری یاری می نمایند، منجر گردد.
این مطالعه بر اساس گریز از مرکز مدار مشتری یعنی درجه ای که این مدار دراز و بیضوی است، انجام شد.
در حال حاضر، مشتری فقط یک مدار بسیار کم بیضوی دارد، تقریبا دایره ای است.
بیشتر بخوانید:
- تصاویری از سیاره مشتری که تا به امروز ندیده اید | شاهکار مشترک مدارگرد جونو و یک مهندس نرم افزار
با این حال، اگر آن مدار کشیده گردد، تأثیر بسیار قابل توجهی بر بقیه منظومه شمسی خواهد داشت. این به این علت است که مشتری جرم دارد؛ 2.5 برابر جرم بقیه سیارات منظومه شمسی روی هم.
برای زمین، این به معنای افزایش برجستگی است. این بدان معناست که محققان دریافتند که بعضی از بخش های سیاره به خورشید نزدیک تر می شوند و در محدوده معتدل و قابل سکونت گرم می شوند.
اما اگر مشتری را به خورشید نزدیک کنید، قابلیت سکونت زمین آسیب می بیند. این به این علت است که باعث می گردد سیاره ما نسبت به حال حاضر، به شدت روی محور چرخشی اش کج گردد، این ویژگی به ما تغییرات فصلی می دهد.
منبع: همشهری آنلاین