لوازم آرایشی پاک کننده
به گزارش وبلاگ شماره 3443، احتمالا برای بسیاری از ما پیش آمده که به داروخانه ها، فروشگاه های زنجیره ای و فروشگاه های لوازم آزمایشی، برای خرید محصولات مراقبت از پوست رفته باشیم. بعلاوه تبلیغات و جذب مخاطب در محصولات مراقبت از پوست روز به رز در حال افزایش چشمگیری است. چه کسی می داند که خرید یک مرطوب کننده ممکن است خطرناک باشد؟
اخیرا، تبلیغات لوازم آرایشی مراقبت از پوست و پاک نماینده ها در همه جا دیده می گردد - در تلویزیون ها و برخی کتاب و مجلات پرفروش. واضح است که این محصولات یکی از جدیدترین تجارت زیبایی محسوب می شوند. اما علت افزایش چشمگیر آن در میان مردم چیست و آیا علم واقعا آن را تایید می نماید؟
نگاهی به لوازم آرایشی: یک تاریخ مختصر
به نظر می رسد که جنبش لوازم آرایشی و پاک نماینده ها به علت نبود نظارت قانونی بر لوازم آرایشی و مراقبت های شخصی (لوسیون، خمیر دندان، شامپو و غیره) ایجاد شده است.
FDA (سازمان غذا و دارو)، در سال 1938 قانون غذایی، دارو و لوازم آرایشی را تصویب کرد. با این حال، مواد تشکیل دهنده مورد استفاده در لوازم آرایشی (به استثنای مواد افزودنی رنگی) از قوانین نظارتی FDA معاف هستند. این قوانین شامل احتیاج به تایید یا رد یک محصول در صورت یافتن یک عنصر خطرناک در آن است. در عوض، بیشتر نظارت ها بر لوازم آرایشی از طرف انجمی های شخصی محصولات مراقبت از پوست است که معمولا به وسیله صنعت لوازم آرایشی پشتیبانی می شوند.
برخی از آنها به علت درگیری منافع به مشکلاتی بر خورده اند. گروه های فعال، از جمله گروه های فعال محیط زیست و کمپین لوازم آرایشی ایمن، برای دسته بندی مواد موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی تجاری به عنوان مواد مضر یا مناسب برای استفاده موضعی، دست به کار شدند. بعلاوه برخی فروشگاه های آنلاین و خرده فروشی ها در پی آن ها بودند.
هر یک از هواداران این جنبش، برای خود لیستی از مواد تشکیل دهنده بد را ارائه دادند. بیشتر این مواد شیمیایی به یک یا چند دسته تقسیم می شوند: تحریک نماینده یا آلرژی زا؛ اختلال بالقوه غدد درون ریز (مواد شیمیایی که می توانند هورمون های طبیعی بدن ما را تقلید نمایند و در سیگنال های نرمال شیمیایی ما تداخل ایجاد نمایند)؛ و سرطان های بالقوه (عوامل ایجاد نماینده سرطان).
تحریک نماینده و آلرژی زا ها
موادی در پاک نماینده ها که باید از آنها اجتناب کرد: متیلیستیازولینون (MI)، MCI، مشتقات ویتامین A، عطر و رایحه، فنوکسی اتانول، فرمالدئید ها و مواد نفتی.
علم چه می گوید: MI/MCI، رایحه ها، و فرمالدئید ها، علل اصلی آلرژی های درماتیت و التهابات پوستی هستند. جوش هایی گاهاً بزرگ بر روی پوست که با ادامه استفاده این مواد ممکن است مزمن شوند. در واقع، به علت وجود این مواد در بسیاری از محصولات آرایشی معمول و ارتباط آن با بیماری درماتیت، همه این سه مواد به عنوان آلرژی سال به وسیله انجمن درماتیت آمریکا نامگذاری شده اند.
اختلالات غدد درون ریز بالقوه
موادی در پاک نماینده ها که باید از آنها اجتناب کرد: تریکلوزان و تریکلوکانبن، تولوئن، رزورسینول، مشتقات نفتی، هیدروکسیانیزول بوتیل (BHA)، اسید بوریک و بورات سدیم، فتالات، پارابن ها و فنوکسی اتانول
علم چه می گوید؟
بسیاری از مطالعات در حیوانات نشان می دهد که ارتباط مستقیمی بین این ترکیبات و اختلالات هورمونی وجود دارد و این ترکیبات در دوزهای بالاتر، برای مثال در افرادی که بیش از حد از محصولات مراقبت های آرایشی و بهداشتی استفاده می نمایند، می تواند خطرناک باشد. برخی مطالعات انسانی مصرف این مواد را با افزایش مقدار ادرار یا مواد شیمیایی داخل خون به علت اختلالات غدد درون ریز مرتبط می دانند. با این حال، درک چگونگی و یا میزان گیری های دقیق این مواد شیمیایی در مایعات بدن به علت استفاده از لوازم آرایشی و یا محصولات مراقبت شخصی کمی سخت است.
سرطان زای بالقوه
موادی که باید از آنها اجتناب کرد: 1 و 4 دی اکسان، فرمالدئید ها، مشتقات زغال سنگ، مشتقات نفتی و عصاره جفت حیوانی (placenta extract)
علم چه می گوید؟
موسسه ملی سرطان به دلایل محکمی، فرمالدئید ها را به عنوان یک ماده سرطان زا می شناسد. این ماده با شکل گیری سرطان در حیوانات و دوزهای بالا در انسان ها مرتبط است. اگر این علتی کافی برای اجتناب از فرمالدئید ها نیست، باید بداند که این ماده در میان 10 ماده آلرژی زای اصلی واقع شده است.
استفاده صنعتی از مشتقات زغال سنگ نیز با سرطان مرتبط است (موادی که در بخاری های دودکش قدیم استفاده می شده)؛ هر چند که محصولات زغال سنگ برای سال های بسیاری در درمان امراض پوستی مانند پسوریازیس و اگزما مورد استفاده قرار گرفته است.
مشتقات نفتی که به شدت تصفیه شده اند، مانند موادی که در محصولات مراقبت از پوست یا لوازم آرایشی استفاده می شوند، به نظر نمی رسید که علت سرطان باشند. 1 و 4 دی اکسان نیز با سرطان در حیوانات مرتبط بود در حالی که مطالعات درباره این عنصر در انسان ها هنوز تکمیل نشده است.
سخن آخر
جنبش لوازم زیبایی و آرایشی بهداشتی ما را به آنالیز دقیق تر این محصولات گمارده است، که می تواند یک حرکت مثبت استباشد بعلاوه شواهد علمی از اجتناب مواد تشکیل دهنده ای که می توانند در محصولات مراقبت شخصی یافت شوند از جمله MI / MCI، مخلوط رایحه ها و فرمالدئید ها، حمایت می نماید. اجتناب از این مواد، نقطه خوبی برای آغاز است، اما لازم نیست که کل وسایل آرایشی خود را دور بریزید: برای حمایت از ارتباطات بین مصرف دوز کم کرم های موضعی حاوی این مواد شیمیایی و سلامت انسان، هنوز مطالعات بیشتری ضروری است.
منبع: فوت و فن / health.harvard.edu