نکات مهم پیرامون عرصه و اعیان
به گزارش وبلاگ شماره 3443، همیشه در رابطه با عرصه و اعیان سوالات بسیاری می گردد به خصوص در رابطه با تفاوت آن ها، اهمیت توجه و پرداختن به عرصه و عیان از آن جا نشات می گیرد که امروزه با مسائلی در رابطه با ساختمان و اراضی بسیار سروکار داریم.
تفاوت عرصه و اعیان از جمله مواردی است که در قانون به آن پرداخته شده است و افراد باید از آن آگاهی داشته باشند. اگر بخواهیم این دو لفظ را توصیف کنیم باید بگوییم، عرصه را زمین و اعیان را ساختمان است. همراه وبلاگ شماره 3443 مگ باشید.
تفاوت عرصه و اعیان
در حالت عادی، صاحب عرصه و اعیان یک نفر است؛ اما گاهی اوقات امکان دارد مالک اعیان مالک قسمتی از عرصه باشد. این حالت بیشتر در مجتمع های مسکونی اتفاق می افتد. گاهی هم پیش می آید که مالک اعیان یک نفر و مالک عرصه شخص دیگر باشد. این حالت در خصوص زمین های اوقافی اتفاق می افتد.
برای ساخت وساز در زمین های اوقافی باید از اداره متولی اجازه گرفت؛ بنابراین تفاوت عرصه و اعیان بعد از موارد گفته شده بسیار روشن است. پس بهتر است قبل از هرگونه معامله ای اطلاعات کافی در خصوص زمین موردنظر داشته باشید تا مرتکب اشتباه نشوید.
عرصه و اعیان در زمین های اوقافی
نکته مهم آن است که سند اوقافی به مالک اعیان اختیار کامل نمی دهد و باید اقساطی به صورت سالانه به اداره اوقاف که در واقع صاحب عرصه است، پرداخت کند. بعد از 99 سال نیز درباره اجاره مجدد تصمیم گیری می گردد.
بعلاوه برای نقل وانتقال اداره اوقاف معامله مرود نظر را تأیید کند. در این حالت سازنده باتوجه به توافقات با صاحب عرصه که معمولاً اداره کل اوقاف است، باید اجاره بها پرداخت کند و در نهایت باید توجه داشته باشند که آن ها فقط مالک اعیان هستند و در عرصه مستأجر متولی هستند.
بنابراین، باید توجه داشته باشید که مالک زمین های اوقافی در اصل اداره کل اوقاف و امور خیریه است؛ بنابراین این زمین ها تحت هر عنوانی متعلق به افراد نیست.
در نهایت باید بدانید اگر در زمین های وقفی ساخت وسازی صورت بگیرد، باید به طورقطع بگوییم که مالک اعیان در واقع مستأجر آن عرصه است و نمی تواند صاحب آن عرصه باشد.
در تبصره دو ماده صد و چهل و هشت قانون ثبت اسناد و املاک مصوب سال 1310 آمده است: درصورتی که اعیان کلاً یا جزئاً در اراضی موقوفه احداث شده باشد هیئت با موافقت متولی منصوص و اطلاع اداره اوقاف و رعایت مفاد وقف نامه و درصورتی که متولی نداشته باشد تنها با موافقت اداره اوقاف و رعایت مفاد و وقف نامه مصلحت موقوف علیهم و با درنظرگرفتن جمیع جهات نسبت به مشخص اجرت زمین اقدام و در رأی صادره تکلیف اداره ثبت را نسبت به مورد برای صدور سند مالکیت کل یا جز اعیان با قید اجرت زمین مقرر و مشخص خواهد نمود.
دعاوی عرصه و اعیان
یکی از سؤالات مهمی که از ما پرسیده می گردد آن است که دعاوی مربوط به عرصه و اعیان در کجا حل می گردد. در پاسخ به نام سؤالات باید بگوییم، بیشتر دعاوی عرصه و اعیان قابل حل در شهرداری ها و اداره ثبت اسناد کشور است. بیشترین دعاوی که امکان دارد در این مورد اتفاق افتد، زمانی است که وارثان ملک می خواهند قدرالسهم عرصه خود را بدانند یا در صدور سند اعیان مسئله ای به جود آمده است.
جمع بندی:
- در تعریف عرصه باید بگوییم، به زمین و مکانی که ساختمان روی آن بنا شده است، عرصه می گویند.
- حالا اعیان بنا یا ساختمانی است که روی عرصه ساخته می گردد.
- منظور و مقصود از مساحت عرصه همان مساحت کل زمین است و مساحت اعیان همان واحدهای مسکونی در عرصه است.
- نکته مهمی که باید بدانید آن است که اگر تعداد پارکینگ ها و انباری ها با هم تفاوت داشته باشد، قدرالسهم مالک اعیان از کل عرصه بیشتر می گردد.
- در ماده 1287 قانون مدنی تعریف اسناد رسمی به این گونه است: اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک و یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر مأمورین رسمی، در حدود صلاحیت آن ها، بر طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند؛ رسمی است.
- مالکیت زمین های اوقافی و وقفی بر عهده اداره کل اوقاف و امور خیریه است. دانستن تفاوت عرصه و اعیان در این نوع زمین ها بسیار مهم است.
- نقل وانتقال زمین های اوقافی منوط به کسب اجازه از متولی آن (اداره کل اوقاف و امور خیریه) است.
- در حالتی که اعیانی بر روی زمین های اوقافی بدون اجازه موقوفه ساخته شده باشد، فرد سازنده نمی تواند ادعایی بر حق اعیانی کند.
- باتوجه به تعاریف، تفاوت عرصه و اعیان به این گونه است که عرصه مکانی است که بنا روی آن ساخته می گردد که به بنای ساخته شده روی عرصه اعیان گفته می گردد.